| |
Marcel Proust |
|
|
 |
Je
retrouvai
là un de mes anciens camarades
que, pendant dix ans, j' avais vu presque
tous les jours. On demanda
à nous représenter. J'
allai
donc à lui et il me dit
d' une voix que je reconnus
très bien: "C' est une bien grande
joie pour moi après tant d' années."
Mais quelle surprise pour moi! Cette
voix semblait émise par un phonographe
perfectionné, car si c' était
celle de mon ami, elle sortait d' un
gros bonhomme grisonnant que je ne connaissais
pas, et dès lors il me semblait
que ce ne pût être qu' artificiellement,
par un truc de mécanique qu'
on avait logé la voix de mon
camarade sous ce gros vieillard quelconque.
|
|
من آنجا یکی از دوستان قدیمی خود را که ده سال هر روز همدیگر را میدیدیم دیدم پس من بطرفش رفتم با یک صدائی که
برایم خیلی آشنا بود گفت ٬چه شادی بزرگی بعد از این همه سال ومن هم گفتم برای من هم خیلی جالب است
صدای دوستم دیگر آن صدای همیشگی نبود و انگاراز ضبط صوت شنیده میشدزیرا اگر صدای دوستم بود باید از مردی با
موهای خاکستری که اکنون برای من نا آشنا ست شنیده میشد ولی اینطور نبود.
.همان موقع بنظرم رسید انگارکه صدای دوستم رابا یک چهرهً ناشناس دردرون یک ماشین قدیمی جای داده اندو این صدا .صدای همیشگی او نبود |
|
|
german-grammar.de
italian-online.de 
learn-spanish-online.de
